22 października 2020 r. Trybunał Konstytucyjny uznał za niezgodny z Konstytucją art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Wyrok ten oznacza, że w Polsce przestępstwem staje się przerwanie ciąży, gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu.
Wyrok ten zmusza kobiety do donoszenia ciąży nawet w sytuacji wykrycia wad letalnych płodu, na skutek których noworodek i tak umrze zaraz po urodzeniu. W przypadku ciężkich, lecz nieletalnych wad płodu, wyrok ten zmusza kobiety do heroizmu i odbiera im prawo do decydowania o tym, czy są gotowe poświęcić swoje życie opiece nad dzieckiem niezdolnym do samodzielnego funkcjonowania. Wyrok uniemożliwia też profesjonalistom medycznym niesienie ciężarnym pomocy zgodnie z najlepszymi standardami wykonywania ich zawodów.
Orzeczenie TK będzie miało tragiczne konsekwencje. Zaostrzanie polskiego prawa antyaborcyjnego, już przed tym wyrokiem jednego z najbardziej surowych w Europie, będzie najpewniej skutkowało dalszym rozwojem podziemia aborcyjnego. Wyrok spowoduje ogrom niepotrzebnego cierpienia kobiet, dzieci i rodzin.
Wyrażamy stanowczy sprzeciw wobec orzeczenia TK. Łamie ono prawa kobiet, a tym samym prawa człowieka. Narusza godność i autonomię kobiet. Narusza ich prawo do prywatności i swobodnego decydowania o swoim życiu osobistym. Narusza też zakaz tortur oraz okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania.
Niżej podpisani
pracownicy i pracowniczki,
doktoranci i doktorantki
Zakładu Etyki
oraz
Wydziału Filozofii UW
(aktualizowana lista podpisów pod linkiem)